01.02.2013 Varkala - Kollam Kerala\ Hindistan

Varkala

Daha da kalmak istiyorduk Varkala da aslında, ama bizim odamızı satmışlar meğer, başka yere gitme yolu göründü bize.
Sabah erkenden kalkıp tapınağa gitmek istiyorduk. bu arada ev sahiblerimiz teker teker her kişiye ne zamana çıkarız sorusunu en az üçer kez sordular. Galiba gerçekten çıkmamızı istiyorlar.

hep beraber sabah saat 8 de toplandık ve tapınağa yürümeye başladık. gittiğimiz tapınak lakşmi tanrısına adanmış bir yer ve bereketi simgeliyormuş. Para pul yani. Çat çut çatapatlar patlıyor arada bir, bu da kötü ruhları kaçırıyormuş.

Fotğraf çekmek yasak, bu yüzden sadece dışarıdan çekebiliyoruz.

Kahvaltı vakti, bol meyve suyu ve omlet. Çok güzel bir manzara, kartpostal lık bir ortam. Buradan ayrılıp daha güzel yerler bulalım, ama sınırları zorlamış mı oluyoruz acaba?

Eşyaları toplamıştık ve rikşa lara (tuk tuk un hintçesi) bindik. 80 RP araba başı veriyoruz ve tren istasyonumuza varıyoruz.

Trene tam zamanında ulaşmışız ama tren bu sefer baya dolu. Heryerde insanlar yatıyor, bazı insanlar ayakta, bazı ayılar da tüm koltuğu kaplamış yatıyor.

Biz bir yerde oturuyoruz, tam karşımızda bir aile, çocuk bir süslü, taş bebek gibi. anlında bir siyah nokta, gözler ve kaşlar sürmeli ve etek tam oyuncak bebek tarzında kabarık kabarık ve cart renkli.
yedikleri yemek ilgimizi çekmedi değil, balıklı biryani. Muz yaprağı üstünde balıklı pilav, anne kaşık ile kızına yediriyor, baba beş parmak içine dalmış yiyor.

Biraz sonra bir deste mecmuğa kitapcık geliyor adamın önüne, içinde malayi inglizce ders kitapları falan da var. Baba bir kaç tane seçiyor ve kızına veriyor. bunlar satılıkmış, biz de alsaydık derken istasyona varmak üzere olduğumuzu görüyoruz. Ben bir kaç sıra arkada oturan Mine-Gökhan-Pepi üçlüsüne haber vermeye gidiyorum ve o dergiciyi yakalıyorum. Pepi Lemise bir yazı yazma öğrenme kitabı ve hayvan boyama kitabı almış.

Kollam a varış. Gardan bir rikshaw ayarlıyoruz, adres Tourist office. Her yerde backwater tur satıcıları, ama biz öncelikle bir otel ayarlamak istiyoruz, ama nerede?

Turizm bürosu bazı yerleri tavsiye ediyor, full cantalarla yüklü gidiyoruz. keşke fotoğrafını çekseydim yerin, kalınacak gibi değil. başka daha güzel yerler vardır, ama artık onu da akşama ayarlarız. 

Backwater turu varmış, tekneyle gezi. kişi başı 400 RP ye gidelim bari. 

Taksi alıyor bizi ve bir adaya götürüyor. Yolda meyve alıyoruz, biraz fazla zaman harcıyoruz ve adam vapuru kaçıracağız diye yardırıyor. Sollamalar felaket, kornanın üstüne yatmış kelle koltuk altı yetiştiriyor bizi vapura, ama vapur dolu ve biz olmadan kalkıyor.

'Vapur' a biniyoruz. Vapur dediğimiz: iki tekneyi yan yana bağla, üstüne bir platform, ve al sana vapur. 

Araba bizi kanal kenarına getiriyor ve ağaç tekne ye bindiriyor. 

Elinde büyük bir bambu sopası, 2 metre genişliğinde su kanallarından geçiyoruz. 

Sürekli kafanızı indirin komutları geliyor, teknenin sığacağı yükseklikte köprülerden geçiyoruz. 

Buranın tarımı ve yaşamı hakkında bir sürü bilgi topluyoruz. Cashew ağaçları var her yerde, Hindistan cevizi ormanı arasında Tiger prawns çiftlikleri bulunuyor. Üç saatlik turun sonuna doğru ilk sızanlar oluyor. Çok yorulmuşuz, arada bir 'kafanızı indirin' komutu gelmese uyumuştuk hepimiz. 

Kanalizasyon tekne turumuz bitiyor. 

Bir bakkalın yanına oturup çay söylüyoruz. 

Süper bir salıncak keşfediyoruz. çok yükseklere bağlamışlar salıncağı, havalanınca iyi havalanıyor.

Akşam üzere varıyoruz Turizm acentasının önüne. Kalacak yer bulmamız lazım.

Ayşegül ve Pepi bazı otellere bakmaya gidiyorlar, Lemis kollarımda uyuya kalmış bekliyoruz Gökhan ve Mineyle. Bir buçuk saat sonra dönüyorlar, yerlerin hepsi doluymuş. 

Taksicimizi buluyoruz ve şehir dışındaki bir otele götürtüyoruz. Otel internette göründüğü gibi değil, ama artık yerleşelim, çok sıkıldık aramaktan. 

Deniz kenarında bir yer, boş gibi görünse de üst kattaki odalar erkek gruplarla dolu. Bunlar buraya gelip içiyorlarmış meğer.    

Çok acıktık ya, daha yemek de yemedik doğru düzgün! Otelcimize soruyoruz, isterseniz sipariş veririz gelir diyor. Yok, biz yürüyelim biraz, dediğine göre bir kilometre yol muş. (bir kilometre!) kilometre ve mil arasındaki farkı bilmiyorlar bunlar, kesin! yarım saat ten fazla yol yürüdükten sonra müslüman bir tavukçuya geliyoruz ve saldırıyoruz. döner falan var. Ben Lemis için acısız kızartma tavuk istiyorum, pilav ile birlikte beraber yeriz. herkese çok lezzetli mamalar geliyor, benim tavuğum da çok güzel, ama Lemise çok acı geliyor! Haaa Huuu diye yiyor ama. acıkınca nasıl yiyor sıpa! Abuk subuk yedikten sonra dönüşe geçiyoruz. 

Resepsiyon bölümünde hasret gideriyoruz.

Eski resepsiyon görevlisi ve müdür Gökhan ve patron karısı Ayşegül resepsiyon da iş başında.

Herkes içiyor maaşallah bu binada, biz de yatmadan birer bira içelim dedik ve bir bardak birayla da kafayı bulduk, ne koyuyorlarsa içine artık…